Haber; Ezgi BalmumcuHalk Eğitim Merkezi’nde kurs aldıktan sonra kendilerine bir ev açan 4 kadın, günlerini el emeğiyle geçiriyor.Dindoğru Mahallesi Mektep Sokakta bir araya gelen 4 kadın arkadaş Nazlı Gür, Zerrin Arslan Hırçın, Nilgün Dalkılıçoğlu ve Gülsüm Kaynaklar ismini Düşler Evi koydukları bir evde, günlerini el işleriyle uğraşarak geçiriyor. Yıllarca Babaeski Halk Eğitim Merkezi’nde bir çok kursa gidip eğitim aldıktan sonra kendilerine bir alan yaratma kararı almışlar. Oldukça harabe ve kullanılmayan bir evi, güçlerinin yettiğince güzelleştirip kendilerine yaşam alanı yaratmışlar. Sabahın erken saatlerinde toplanıp işlerine başlayarak günlerini bu evde uğraşlarıyla tamamlıyorlar. Talep olursa da emeklerini eşe dosta satıyorlar. Olumlu tepkiler aldıklarını ve emeklerini satabilmenin alternatif yollarını geliştirdiklerini dile getiren Zerrin Arslan Hırçın Düşler Evi’nin başlangıcı ve içeriğiyle ilgili şunları söyledi.‘’Ben emekli olup Halk Eğitim Merkezine başladıktan sonra arkadaşlarla orada tanıştım. Hiç birimiz daha önceden birbirimizi tanımıyorduk. Halk Eğitim Merkezinde beraber yıllarca kurslara gittik. Orada konuşmalarımız arasında bu böyle olmayacak, nereye kadar gidecek, sonu yok bir yerde toplanıp bir şeyler üretelim dedik. Tabi bu böyle uzun süre ertelendi. Sonra bir akşam toplandığımızda arkadaşlarım bana sürpriz yaptılar.Onlar araştırmasını yapmışlar, baya bir dolaşmışlar. Hep böyle müstakil bir ev olsun, kimseyi rahatsız etmeden işimizi yapalım istedik. Sonra burasını bulmuşlar. Hep birlikte geldik, baktık. Burası daha öncesinde depo olarak kullanılıyordu ve çok kötü durumdaydı. Sağolsun ev sahibimiz Ayhan Bey biz orayı kullanmıyoruz o yüzden de tadilat yapmayı düşünmüyoruz, eğer siz yapmayı düşünürseniz kullanabilirsiniz dedi. Bizden kira da almadı. Ondan sonra bizde boya aldık, alçıları aldık, her türlü malzemeyi temin ettik.Badanasını yaptık, kapılarına kadar boyadık. 2 hafta boyunca sürdü bu. Ondan sonra Nilgün arkadaşımız dış dizayn ile ilgilendi. Süslemelerimizi yaptık ve başladık. Etraftanda çok güzel tepkiler gelmeye başladı. Herkes bizi tebrik etti. Böyle bir arkadaş grubu içerisinde birleşip, bir şeyleri paylaşmak çok güzel. Ondan sonra dışarıdan arkadaşlarımız satar mısınız demeye başladı. Biz de tamam dedik. Çok beğendikleri şeyleri onlara satmaya başladık. Bunun yanı sıra Kültür Merkezi’nden Basri Bey’le gidip görüştük. Ondan yaptıklarımızı satabilecek yer istedik. Sağolsun bize yardımcı oldu. Pazartesi pazarının olduğu yerde ve Kültür Merkezinin bahçesinde satış yapabileceğimizi söyledi. Bizde şimdi işlerimizi biriktirmeye çalışıyoruz. Burasınıda yavaş yavaş düzenliyoruz. Aslında her türlü iş yapıyoruz. Taş boyama, susak süsleme, ahşap boyama, ahşap kesme makinemiz de var, bir çok ürünü kesip yapıyoruz. Bunun yanı sıra bir tuhafiyeyle anlaşmamız oldu. Oradan da ürün ve boyalarımızı temin ediyoruz. Eski eşyaları yeniliyoruz. Örneğin sandalye, mutfak masası, sehpalar, ayna gibi. Eski kullanılmışları tekrardan değerlendiriyoruz ve boyuyoruz. Yaptığımız sandalyelerimiz vardı mesela, onlar çok beğenildi. Kiremitleri değerlendirip onlardan duvar süsü de yapıyoruz. Gravür çalışmalarımız var. Şişeleri boyuyoruz, değerlendiriyoruz. Güzel sonuçlar alıyoruz. Yani siz düşlüyorsunuz biz gerçekleştiriyoruz. Burayı ticari amaç gütmeden açtık. Güzel bir dostluk kurduk. Bir arada olabilmek ve işlerimizi daha rahat yapabilmek istedik. İşlerimizi görenler almak istediklerini söyledikleri için iş daha sonrasında ticari boyuta geçti. Evde boş oturmaktansa sevdiğimiz bir şeyler yapalım istedik. Eşlerimizle ve çocuklarımızla da gelip burada toplanabiliyoruz ve bundan çok mutluyuz. Ziyaretimize gelip çayımızı kahvemizi içmek isteyen herkese de kapımız açık.’’HABER MERKEZİ
